Ως καθαρό εκβιασμό, που η Lafarge, μέσω των απολύσεων, προσπαθεί να επιβάλει στο Ελληνικό Κράτος χαρακτηρίζει σε ανακοίνωσή της η Ένωση Εργαζομένων «Τσιμέντων Χαλκίδας» (στη φωτό ο πρόεδρος Ηλίας Κούκουρας) όσα συμβαίνουν το τελευταίο δίμηνο στο εργοστάσιο.

Από την αρχή της ανακοίνωσης ότι θα κλείσει το εργοστάσιο, το σωματείο είχε τονίσει ότι το τσιμεντάδικο της Χαλκίδας δεν είναι απλά μόνο βιώσιμο αλλά είναι ένα σύγχρονο και ανταγωνιστικό εργοστάσιο κι ότι σκόπιμα η Lafarge το παρουσιάζει ως μη βιώσιμο προκειμένου να πετύχει τις ομαδικές απολύσεις που είχε σχεδιάσει  (229 σε σύνολο 236 εργαζομένων).

Στην τελευταία του ανακοίνωση επισημαίνει:

« Ένα μήνα μετά την δόλια απόφαση της Lafarge επιβεβαιωθήκαμε πανηγυρικά. Την Τετάρτη 24 Απριλίου 2013, το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας (Α.Σ.Ε.) το οποίο εξέτασε την αίτηση της Lafarge για ομαδικές απολύσεις, την  απέρριψε με ψήφους 5 κατά και μιας υπέρ (εκπρόσωπος των βιομηχάνων).

Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης του Α.Σ.Ε. , ένας εκ των λόγων που απέρριψε την αίτησή της για ομαδικές απολύσεις είναι ότι η  Lafarge δεν κατέθεσε κανένα οικονομικό στοιχείο, που να επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό της ότι η επιχείρηση  δεν είναι  βιώσιμη.

Την Παρασκευή 26 Απριλίου 2013, ο Υπουργός Εργασίας, δέχεται την αρνητική εισήγηση του Α.Σ.Ε. και αποφασίζει να μην εγκρίνει τις ομαδικές απολύσεις που ζήτησε η Lafarge.

Την Δευτέρα 29 Απριλίου 2013, η Lafarge επιδεικνύοντας τη γνωστή αλαζονική συμπεριφορά και ασέβεια στους θεσμούς προς τους οποίους η ίδια προσέφυγε, γράφει στα παλιά της παπούτσια την αρνητική εισήγηση του Α.Σ.Ε. και την απόφαση του Υπουργού Εργασίας και προχωρά σε 11 απολύσεις, κάνοντας χρήση του ανωτάτου ορίου 5% που προβλέπει ο Νόμος περί ομαδικών απολύσεων.

Αξιοσημείωτο είναι ότι οι τραπεζικές επιταγές των αποζημιώσεων των απολυμένων έχουν εκδοθεί με ημερομηνία 24 και 25 Απριλίου, δηλαδή πριν ακόμη ο Υπουργός Εργασίας αποφασίσει να μην εγκρίνει τις ομαδικές απολύσεις!

Την Πέμπτη 9 Μαΐου 2013 πραγματοποιεί κι άλλες 11 απολύσεις.  Στο μεταξύ, παρά την απόφασή της για «οριστική παύση λειτουργίας» του τσιμεντάδικου της Χαλκίδας, διατηρεί μέχρι και σήμερα την άδεια λειτουργίας του καθώς και την χρήση των λιμενικών εγκαταστάσεων. Όπως επίσης «διατηρεί» εκτός απολύσεων και 7 άτομα της διοικητικής της ομάδας «για εκτέλεση εργασιών που συναρτώνται με την οριστική διακοπή της λειτουργίας του εργοστασίου».

Αν ερμηνεύουμε σωστά τα παραπάνω, πρόκειται πλέον για έναν Ως καθαρό εκβιασμό που η Lafarge, μέσω των απολύσεων, προσπαθεί να επιβάλει στο Ελληνικό Κράτος.»