Βρέθηκαν μια μέρα στην κόλαση ένας Έλληνας, ένας Αμερικανός, και ένας Ινδός. Τους συναντάει ο Διάβολος και τους λέει:
- Σε όσους έρχονται εδώ δίνω μία ευκαιρία να μεταφερθούν στον παράδεισο.
Εκείνη τη στιγμή βγάζει ένα τεράστιο μαστίγιο και λέει:
- Όποιος αντέξει τρία χτυπήματα χωρίς να φωνάξει, φεύγει για τον παράδεισο! Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για ασπίδα ό,τι θέλετε.
Πρώτος βγαίνει ο Αμερικανός.
- Τι θα έχεις για ασπίδα;, τον ρωτάει ο Διάβολος.
Ο Αμερικανός σηκώνει μια τεράστια πέτρα και λέει «είμαι έτοιμος».
Σηκώνει ο Σατανάς το μαστίγιο, τον χτυπάει μια φορά και η πέτρα πετάγεται μακριά! Τον χτυπάει και δεύτερη, ο Αμερικανός φωνάζει σαν τρελός.
- Ετοιμάσου να πας στην κόλαση, του λέει ο Διάβολος.
- Επόμενος, φωνάζει.
Βγαίνει ο Ινδός.
- Τι θα έχεις για ασπίδα;
- Τίποτα!, λέει ο Ινδός. 80 χρόνια τώρα έχω κάνει τα πάντα! Έχω κάνει γιόγκα, έχω κάτσει σε καρφιά, έχω καταπιεί φωτιές! Δεν νιώθω ποτέ κανένα σωματικό πόνο!
Στο πρώτο χτύπημα, λοιπόν, ο Ινδός δείχνει να αντέχει! «σσσσσσσς», κάνει από μέσα του.
Στο δεύτερο χτύπημα δυσκολεύεται αλλά και πάλι αντέχει! «σσσσσσς», ξανακάνει σιγανά.
Στο τρίτο χτύπημα τού ξεφεύγει μια κραυγή από τον πόνο.
- Στην κόλαση και εσύ! Ήταν που δεν ήθελες και ασπίδα, τον περιγελά ο Διάβολος και συνεχίζει λέγοντας: «Σειρά σου τώρα Έλληνα! Εσύ, ο Ινδός ξεκίνα για την κόλαση».
- Όχι, λέει ο Ινδός, θέλω να μείνω και να δω. Σε όλα τα ανέκδοτα ο Έλληνας τη βγάζει καθαρή, θέλω να δω τώρα πώς θα ξεμπερδέψει! Δεν γίνεται οι Έλληνες πάντα να βρίσκουν τρόπο.
- Εντάξει, μείνε, αποκρίνεται ο Διάβολος. «Λοιπόν, τι θα χρησιμοποιήσεις για ασπίδα;» ρωτάει τον Έλληνα ο Διάβολος.
Και απαντάει ο δικός μας: «Ε καλά! Αυτό είναι εύκολο! Τον Ινδό φυσικά!».