Μάριε καλό ταξίδι στο φως, εδώ κυριαρχεί το απόλυτο σκοτάδι!

*Του Γιάννη Τρυφωνίδη

Έχω ένα φιλαράκι στην Ημαθία, τον Χρήστο, ο οποίος έχει διατελέσει πρόεδρος του ΣΦ ΠΑΟΚ Βέροιας και πριν από δυο χρόνια περίπου, για να εξυπηρετήσει έναν γνωστό του, είχε πάει για να εισπράξει ένα ποσό από τον διαχειριστή πολυκατοικίας, για τον ανελκυστήρα.

Διαχειρίστρια ήταν η μητέρα του Άλκη Καμπανού, χωρίς να το γνωρίζει φυσικά ο Χρήστος.

Και μου έλεγε πόσο αμήχανα αισθάνθηκε, όταν την αντίκρισε.

Ανέφερε μεταξύ άλλων «πολλές φορές, σχεδόν κάθε μέρα, κυκλοφορώ με την μπλούζα του ΠΑΟΚ στη Βέροια και εκείνη τη μέρα ήταν από τις σπάνιες φορές που έβαλα …πολιτικά».

Και συμπλήρωσε «φαντάζεσαι να φορούσα την μπλούζα του ΠΑΟΚ;»…

Αυτός ο πατέρας δεν έχει μίσος, μόνο αγάπη.

Κι αυτή η μάνα δήλωσε προχθές: «Για ποιες ποινές μου μιλάτε; Τα ισόβια τα έφαγα εγώ».

Στη θέση του Νάσου, του Άλκη, του Μιχάλη, του Μάριου, θα μπορούσε να ήταν ο καθένας μας. Στο τρένο στα Τέμπη, επίσης. Ο καθένας μας. Το κακό παραμονεύει έξω από την πόρτα.

Στη Θεσσαλονίκη, στη Φιλαδέλφεια, στη Χαλκίδα. Εμένα, κυριολεκτικά στη γειτονιά μου (περιοχή Αγιάννης-οδός Ληλαντίων), πέντε λεπτά με τα πόδια από το σπίτι μου.

Δεν υπάρχει σωτηρία. Για ένα διαφορετικό χρώμα, στείλατε ένα παιδί κάτω από το χώμα;

Εσείς έπρεπε να πίνετε παρέα καφέ στην παραλία, να γελάτε με ανέκδοτα, να μιλάτε για κορίτσια. Ελάχιστη σημασία έχει ποιο μονοπάτι επιλέγεις να περπατήσεις: Του φιλάθλου, του οπαδού, του χούλιγκαν.

Ο οπαδός δεν είναι χούλιγκαν. Δεν κυκλοφορεί με μαχαίρια, αλλά με μια μπύρα, μια ρετσίνα και με κασκόλ στα χέρια.

Η πολιτεία δεν έχει τον τρόπο, τα κότσια, τη βούληση να σταματήσει τη ρίζα του κακού. Η μόνη της έννοια είναι πως θα περάσει στα …ψιλά στα κανάλια ότι σκοτώθηκε ένα παιδί στη μέση του δρόμου με 8 μαχαιριές.

Εντάξει, πρώτη είδηση είναι τα Βορίζια. Εκεί που αρπάζουν ένα καλάζνικοφ και σκοτώνει ο ένας τον άλλον μέρα μεσημέρι.

Επειδή έκαναν «ξερό εβίβα» και δεν είπαν «καλημέρα» την προηγούμενη μέρα.

Και δεύτερη είδηση ότι ήρθε η Κίμπερλι Γκιλφόιλ. Πάμε κι όπου βγει…

Κι όμως (όσο κι αν ακούγεται ουτοπικό): Το κακό μπορούν να το σταματήσουν μόνο οι οπαδοί. Να έρθουν σε επαφή οι εκπρόσωποι των μεγάλων ομάδων, αν χρειαστεί να δώσουν και μια διακαναλική συνέντευξη και να κάνουν …σασμό, με ανταλλαγή εισιτηρίων και την υπόσχεση ότι δεν πειράζει κανένας …κανέναν. Στο γήπεδο, στον δρόμο, πουθενά.

Δεν θα τηρηθεί, το ξέρω. Εφυγαν 57 ψυχές στα Τέμπη και …κοντά τέσσερα χρόνια μετά, τα τρένα «σφυρίζουν» σε λάθος γραμμές από λάθος κλειδιά.

Στα γήπεδα της Εύβοιας το Σαββατοκύριακο κρατήθηκε ένα λεπτού σιγή στη μνήμη του Μάριου. Και μετά το χειροκρότημα, ξεχαστήκαμε για λίγο, είπαμε τα αστεία μας, καλαμπουρίσαμε, αλλά ένα σπίτι και μια οικογένεια στην πόλη μας ψάχνει αναπάντητα "ΓΙΑΤΙ;" στα συντρίμμια της.

Ο Μάριος σήμερα θα έπρεπε να πάει στη σχολή του, στη δουλειά του.

Ο αδερφός του, ο Θανάσης, που παίζει μπάλα στον Μιαούλη Φύλλων να ετοιμαστεί για την προπόνησή του.

Και ακόμη επτά νέα παιδιά, να ξυπνήσουν το πρωί και να αντικρίσουν τον ήλιο και τον ουρανό, όχι το ταβάνι σε ένα κελί. Για ένα τίποτα: Δεν ξέρω και δεν θέλω να μάθω τον λόγο.

Είπε ο κόουτς του Λήλα Θανάσης Μεθενίτης «σκέφτομαι πολύ σοβαρά αν πρέπει να παραμείνω ή όχι στον χώρο του ποδοσφαίρου, που είμαι από μικρό παιδί», συγκλονισμένος από την τραγωδία…

Καλό ταξίδι Μάριε στο φως, εδώ κυριαρχεί το απόλυτο σκοτάδι…

Στα αγωνιστικά (που ελάχιστα ενδιαφέρουν), για την ισοπαλία της Αρτάκης, ο δάσκαλος Βαζάκας σε μια φράση συνόψισε το ντέρμπι με τον Άρη Πετρούπολης (0-0): «Ήταν ένα παιχνίδι που όποια ομάδα εκμεταλλευόταν τη στιγμή της, θα κέρδιζε. Εμείς βρήκαμε τη στιγμή μας (πέναλτι), αλλά δεν την αξιοποιήσαμε».

Μπράβο στον κόσμο που με την αντίδρασή του στήριξε τον Θέμη Αλεξίου. Τα πέναλτι κερδίζονται (και) για να χάνονται. Ψηλά το κεφάλι.

Δεν έχει κλείσει κανένα ροτέισον. Απλώς η ομάδα δεν έχει βάθος και εναλλακτικές. Λείπουν βέβαια οι Βουκμίροβιτς, Λάσκαρης και Μυτάκης, αλλά οι απουσίες είναι εντός προγράμματος. Και ο σχεδιασμός του καλοκαιριού έχει ανορθογραφίες.

Η Κάρυστος έφυγε αλώβητη από την Νέα Ιωνία, το έψαξε το γκολ, ξεκίνησε φορ ο Ταχματζίδης, πήρε σκυτάλη ο Μανιάτης και τέλειωσε το ματς …αιχμή του δόρατος ο Σπηλιώτης. Με διπλό θα ήταν πρώτη στη βαθμολογία, αλλά ποτέ δεν είναι αργά, τη …γυροφέρνει την κορυφή και ο κόουτς Μαγκαφίνης έχει δημιουργήσει ένα γκρουπ πραγματικό φρούριο.

Ο Αμαρυνθιακός μοίρασε ελπίδες στο ημίχρονο στις Καλυθιές, αλλά το γρήγορο γκολ του Μανιά στο 46’ άλλαξε τις ισορροπίες και η ομάδα της Εύβοιας δεν άντεξε στην επιθετικότητα της παρέας του πρώην επιθετικού της Super League.

Στην Α’ ΕΠΣΕ ξεχώρισε η μεγάλη νίκη του Λήλα επί του ΑΟΧ. Αν εξαιρέσουμε ένα -πρώτο- δεκαπεντάλεπτο και την τελική ευθεία που έδωσε χώρο ο γηπεδούχος στον φιλοξενούμενο, η ομάδα του Βασιλικού είχε τον έλεγχο του ματς και έφτασε δίκαια στη νίκη με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Τρεπεκλή που …σερβιρίστηκε δις από τον Μαστροκώστα.

Αν αναρωτιέστε γιατί ο Ντέλιας σκοράρει κατά ριπάς φέτος, είναι γιατί κάθισε στη θέση του ο Μαστροκώστας το καλοκαίρι στην Τούμπα. «Μάθε μπαλίτσα στον άρχοντα», που έλεγε και ο Αλέφαντος.

Οι παίκτες της Χαλκίδας είναι επηρεασμένοι, έχουν χάσει την συγκέντρωσή τους και το μυαλό τους είναι …αλλού.

«Γεγονός» -λέει το Βικιλεξικό-, είναι κάτι που έχει γίνει, που έχει πράγματι συμβεί στο παρελθόν. Όσο και να θες να το κρύψεις, γεγονός θα μείνει.

Σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Στέφανο Σωτηρίου, μου ανέφερε ότι «αργήσαμε 15-20 μέρες και υπήρξε υπερτονισμός του προβλήματος». Και προσπαθώ με καλή διάθεση να του εξηγήσω ότι εμείς καταγράφουμε και ακολουθούμε τα γεγονότα, δεν τα βγάζουμε από το μυαλό μας.

Το θέμα δεν είναι οι 15, 25, 45 μέρες. Το θέμα είναι το …κρυφτό με τα παιδιά κι ότι τώρα που πλησιάζουν Χριστούγεννα θα πηγαίνουν οι φίλαθλοι με μελομακάρονα στην προπόνηση.

Ποιος ο λόγος να γραφτεί στην επιστολή που έφτασε στο email της Γνώμης (με αφορμή της δηλώσεις του πρώην προπονητή Γιάννη Καρβέλη), ότι «ουδέποτε υπήρξαν προβλήματα πληρωμών, εσωτερικές αντιπαραθέσεις ή οποιοδήποτε από τα σενάρια που παρουσιάζονται στα δημοσιεύματα».

Αφήστε το, τι το σκαλίζετε; Χειρότερα το κάνετε. Μακάρι η ομάδα να βρει τον δρόμο της, αλλά εδώ υπάρχει σοβαρό πρόβλημα και πρέπει να λυθεί από τη βάση του. Η Χαλκίδα εδώ και χρόνια είναι σε έναν λαβύρινθο χωρίς έξοδο.

Ο νοικοκυρεμένος και ήρεμος Ταμυναϊκός, δεν θα πω παραλίγο να κάνει «στάση» στον Δύστο, γιατί το γκολ σημειώθηκε στο 58’. Αυτό θα το έλεγα αν είχε γίνει «απόδραση» μετά το 85’, ας πούμε. Αλλά ο Δύστος ήταν ανταγωνιστικός και έχει κατορθώσει με τη δουλειά του Τζόκα και των παικτών, η θερμοκρασία του να κυμανθεί σε υψηλά για την εποχή επίπεδα.

Με όλο τον σεβασμό στον Ερμή Πηλίου όταν άκουσα το 3-0 επί της Μακρυκάπας ξεστόμισα ένα μακρόσυρτο «τιιιιιιι;», αλλά είναι σπουδαία νίκη για το γκρουπ του Κώστα Ζυγογιάννη. Θα πάω μια μέρα στο εξωτικό Πήλι, μου έχουν πει ότι θυμίζει …καζάνι σαν την Τούμπα.

Ο Αντώνης Αυλωνίτης βρέθηκε χθες στην Αρτάκη και ήταν χαρούμενος. Ο Θανάσης Δεληγιάννης μετά το χατ τρικ στον αγώνα Προποντίδα-Ευβοϊκός Αγίου Νικολάου, βρέθηκε στο γήπεδο Δροσιάς και είδε την αναμέτρηση ΑΠΚΟ-Ερέτρια, που έληξε με το ίδιο σκορ (3-2).

Η Δροσιά έκανε μεγάλη νίκη, την περίμενε 7 αγωνιστικές ο Γιώργος Λάμπρου και έφυγε ένα βάρος από πάνω του.

Η Ερέτρια, ειλικρινά δεν ξέρω πως θα ξεμπλέξει από τις συμπληγάδες πέτρες. Ο Γιώργος Πεππές έχει μείνει εντελώς μόνος του σαν το παιδί στο «Home alone», ενίοτε εκτελεί και χρέη προπονητή και όποιος θέλει να βοηθήσει είναι ευπρόσδεκτος.

Καλά τα λέτε όσοι είστε έξω από τον χορό, αλλά κρατήστε ένα κομματάκι από την καυτή πατάτα. Αλλά για να φτάσει η ομάδα σε αυτό το μπέρδεμα, οφείλει και ο Γιώργος να κάνει την αυτοκριτική του.

Τη γλίτωσε ο Μπενίτεθ και δεν θα πάει στον Παναθηναϊκό ο Δημήτρης Μπούρικας. Ο πρώτος νίκησε τον ΠΑΟΚ, ο δεύτερος άγγιξε μεγάλο διπλό, αλλά ισοφαρίστηκε (3-3) στο τέλος από τον Γιάννη Κυριακού, ο οποίος είναι «μηχανή του γκολ». Όπως και ο Γαβριήλ Σούλας.

Από τη μέρα που πήγα στην Κάρυστο και με ρώτησε η σύζυγος του Σούλα αν είμαι από την Ευβοϊκή Γνώμη, ο Σούλας σκοράρει non stop. Έφερα γούρι, τέλειωσε το θέμα.

Ο Σταυρός ήταν καλός στη Λάμψακο, αλλά ο Ελλήσποντος ήταν κυνικός και πήρε μια νίκη που όχι μόνο υπογραμμίζει την καλή του πορεία, αλλά τον έχει φέρει στο γκρουπ των πρωτοπόρων.

Και το Μαντούδι πέρασε από τα Βασιλικά. Το Μαντούδι έκανε δυο βαριές εντός έδρας ήττες με παθητικό 15 γκολ, αλλά συνέρχεται και έτσι όπως πάει ο μπασκετικός Παναθηναϊκός, μου φαίνεται ο Κώστας Καντζούρας πιο πολλές χαρές θα πάρει από την Αναγέννηση, παρά από τον «επτάστερο». Έχει ο Αταμάν την εμπειρία του Αναγνώστου;

Τα Βασιλικά τα συμπαθούμε γιατί είναι μια ομάδα από τα βόρεια και πολεμάει με τα όπλα που έχει στη φαρέτρα της.

Εδώ χάνει η Λίβερπουλ.

Χάνει η Λίβερπουλ από τη μέρα που φόρεσε το καπέλο της ο Χρήστος Σεφερλής. Ο ίδιος το παραδέχθηκε… Στο μεταξύ μου ζήτησε ένα καπέλο του ΠΑΟΚ και του είπα "εννοείται Χρηστάρα, θα σου φέρω". Τώρα αρχίζω και το ξανασκέφτομαι... Δεν είμαστε για τέτοια τώρα, που πλησιάζει και η ώρα που θα φορέσει ο στρατηγός Ραζβάν το σκουφί.