Έτσι ονειρευόμαστε την Δημοτική Αγορά

Η Δημοτική Αγορά της Χαλκίδας έχει μετατραπεί σε ποντικώνα τα τελευταία χρόνια και αποτελεί ντροπή(!) για την πόλη. Όλοι οι Χαλκιδέοι περιμένουν με αγωνία να ολοκληρωθούν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες και να βρεθούν τα χρήματα, ώστε να κατασκευαστεί στη θέση της μια Αγορά, αντάξια της ιστορίας της Χαλκίδας.
Πώς ονειρεύονται όμως οι Χαλκιδέοι και οι Χαλκιδέες την Δημοτική Αγορά; Σε τι θα ήθελαν να μετατραπεί και τι είδους καταστήματα θα ήθελαν να στεγάσει; Απάντηση στα ερωτήματα αυτά μας έδωσαν πέντε ερωτώμενοι, οι οποίοι φροντίσαμε να είναι διαφορετικών ηλικιών και αντιλήψεων, ώστε να υπάρχει αντιπροσωπευτικό δείγμα.
Για αρχή επιλέξαμε να σας παρουσιάσουμε την άποψη μιας νεαρής (και πολύ όμορφης, ... το καλό να λέγεται) κοπέλας, της Ισιδώρας Καρέγλη, η οποία σχολίασε: "Φαντάζομαι την καινούργια Αγορά, σαν ένα σύγχρονο Εμπορικό Κέντρο, όπου να εξυπηρετούνται όλες οι ανάγκες των πολιτών. Να υπάρχουν καταστήματα για φαγητό και καφέ, αλλά και εμπορικά μαγαζιά, με ρούχα, καπέλα, παπούτσια."
Την ακριβώς αντίθετη άποψη εξέφρασε ο Περικλής Γεωργίου, συνταξιούχος του ΝΑΤ, ο οποίος δεν θέλει να δει ούτε ένα μαγαζί στην παλιά Αγορά και σημειώνει: " Να γκρεμιστεί και να μετατραπεί σε χώρο αναψυχής με πολλά δένδρα. Να βρίσκουν δροσιά οι πολίτες. Κάτι τέτοιο λείπει από τη Χαλκίδα."
Με τη θάλασσα έχει σχέση και ο επόμενος, που μας μίλησε, ο ναυτικός Αντώνης Γιαννακούλης, ο οποίος λέει: " Θα ήθελα να γίνει μία Αγορά παρόμοια με αυτήν που έχουν τα Χανιά, με παραδοσιακά κτίσματα και να πωλούνται μόνο τοπικά προϊόντα της Εύβοιας (κρασί, λάδι, σύκα). Επίσης να γίνονται εκθέσεις Ευβοϊκών προϊόντων και να αποτελεί τουριστικό πόλο έλξης."
Η συνταξιούχος δασκάλα Χρυσούλα Δεβεράκη, πρώην διευθύντρια του 10ου Δημοτικού Σχολείου, παραμένει πιστή στην παράδοση και επιμένει: " Να γίνει η Αγορά όπως ήταν παλιά. Να έχει ποικιλία εμπορευμάτων και να έρχονται από παντού να ψωνίσουν, όπως γινόταν στο παρελθόν."
Ο τελευταίος ομιλητής στο ρεπορτάζ, Βασίλης Τσολάκος, ονειρεύεται τον χώρο της Αγοράς περίπου σαν τα Λαδάδικα της Θεσσαλονίκης, αφού υποστηρίζει:" Να γεμίσει ο χώρος αποκλειστικά με κλαμπ και εστιατόρια. Να μετατραπεί σε κέντρο διασκέδασης, ώστε να μην υπάρχει μόνο η παραλία στην πόλη, ως χώρος διασκέδασης και βόλτας."


















