DAMSON: Πολυκατοικία το καλτσάδικο της Χαλκίδας

* Αναδημοσίευση από την εφημερίδα  «ΕΥΒΟΪΚΗ ΓΝΩΜΗ» (8-10-2021)

Ένα κτήριο ηλικίας 55 χρόνων, στενά συνυφασμένο με την αστική και βιομηχανική ιστορία της Χαλκίδας, κατεδαφίστηκε πρόσφατα. Πρόκειται για το εργοστάσιο της DAMSON στην οδό Αγγελοπούλου στη Χαλκίδα, ιδιοκτήτης του οποίου ήταν ο αείμνηστος Ευάγγελος Δαμίγος.

Το κτήριο ξεκίνησε να λειτουργεί ως εργοστάσιο το 1967, μέσα στον αστικό ιστό της πόλης, όπως ακριβώς λειτουργούσε και το εργοστάσιο του Αφεντάκη, λίγα μέτρα πιο μακριά. Ήταν η εποχή της βιομηχανικής έκρηξης στην Ελλάδα και στη Χαλκίδα.

Το εργοστάσιο της DAMSON δούλεψε ως καλτσάδικο μέχρι το 1980 και στη συνέχεια έκλεισε. Το 1987 νοικιάστηκε από το δημόσιο και στεγάστηκε εκεί το 25ο Δημοτικό Σχολείο Χαλκίδας, το οποίο παρέμεινε μέχρι και το 2008.

Ενδιάμεσα, το ακίνητο άλλαξε ιδιοκτησία, αφού ο Ευάγγελος Δαμίγος το πούλησε σε κατασκευαστική εταιρεία, μαζί με ένα ακόμη εργοστάσιο που είχε στην Αττική. Η οικονομική κρίση, όμως, “φρέναρε” τα σχέδια των επενδυτών και το κτήριο παρέμεινε εγκαταλειμμένο μέχρι και σήμερα.

Στις αρχές Σεπτεμβρίου ξεκίνησε η κατεδάφισή του, προκειμένου να κατασκευαστεί στη θέση του ένα σύγχρονο συγκρότημα κατοικιών. Η διαδικασία της κατεδάφισης έγινε με αργούς ρυθμούς για λόγους ασφαλείας.

Tο παλιό εργοστάσιο της DAMSON ήταν εγκαταλειμμένο τα τελευταία χρόνια και αποτελούσε εστία μόλυνσης για τη γειτονιά.

Η κατεδάφιση ξεκίνησε, αφού πρώτα απομακρύνθηκαν
 οι επικίνδυνες κατασκευές αμιάντου. 

«Μέσα στο κτήριο υπήρχαν πάρα πολλές κατασκευές από αμίαντο και έπρεπε να ξηλωθούν με ασφάλεια. Αυτός είναι ο λόγος που καθυστέρησε η κατεδάφιση» είπε στη «Γνώμη» ο Κώστας Μπαϊρακτάρης (φωτό κάτω), κάτοικος της γειτονιάς, ο οποίος υπηρέτησε επί σειρά ετών ως δάσκαλος στο κτήριο της DAMSON.

Ο Κώστας Μπαϊρακτάρης, λόγω της ιδιότητάς του, είχε συχνές συζητήσεις με τον Eυάγγελο Δαμίγο, αφού το κτήριο βρισκόταν σε άσχημη κατάσταση και χρειαζόταν επισκευές. Θυμάται, μάλιστα, ότι στο υπόγειο υπήρχαν τουλάχιστον 5.000 ζευγάρια κάλτσες.

«Ζητούσαμε από τον Δαμίγο να τις δωρίσει κάπου για να μην καταστραφούν, αλλά εκείνος το σκεπτόταν. Μέχρι που μια μέρα βρήκαν δίοδο τα παιδιά, κατέβηκαν στο υπόγειο και άρχισαν να παίζουν. Αποτέλεσμα ήταν να γεμίσει κάλτσες όλο το προαύλιο και τελικά να καταστραφούν» είπε ο κ. Μπαϊρακτάρης.

Ο Ευάγγελος Δαμίγος, που είχε θητεύσει και στο βιομηχανικό τμήμα του Επιμελητηρίου Εύβοιας, ήταν πολύ γνωστός στη Χαλκίδα. Κυκλοφορούσε στην πόλη με έναν παλιό σκαραβαίο, αυτοκίνητο που δεν άλλαζε, παρά την οικονομική άνεση που διέθετε.

Ως επιχειρηματίας ήταν σφιχτός στα οικονομικά και υπολόγιζε ακόμη και την τελευταία δραχμή. Ως άνθρωπος, όμως, ήταν “ψυχούλα”. Χαρακτηριστικό είναι το εξής περιστατικό: Ο σύλλογος της γειτονιάς συγκέντρωνε χρήματα για να βοηθήσει ένα παιδί που έπασχε από καρκίνο και χρειαζόταν να υποβληθεί σε επέμβαση.

Παρά τις προσπάθειες των γειτόνων, το ποσό ήταν τεράστιο και δεν μπρούσε να συγκεντρωθεί. Ο Ευάγγελος Δαμίγος, που είχε τη φήμη του “σφιχτού”, ήταν ο άνθρωπος που συμπλήρωσε ένα πολύ μεγάλο ποσό για την εποχή. Έτσι, έγινε γρήγορα η επέμβαση και το παιδί σώθηκε.
Ίσως αυτός τελικά να είναι ο λόγος που θα τον θυμούνται για αρκετό καιρό ακόμη στη γειτονιά. Ο ίδιος έφυγε από τη ζωή, ο σκαραβαίος καταστράφηκε, το εργοστάσιο κατεδαφίστηκε, αλλά το παιδί συνεχίζει να υπάρχει...