Άρχισε η μάχη κατά των κουνουπιών στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας

Από την Γενική Διεύθυνση Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας  της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας ανακοινώθηκε  ότι η υλοποίηση του προγράμματος κουνοποκτονίας του έτους 2019 ξεκίνησε από την Δευτέρα 4 Μαρτίου.

Η έναρξη του προγράμματος έγινε με  καθημερινή παρακολούθηση των επιφανειακών υδάτινων σωμάτων και  καταγραφή της εμφάνισης και αφθονίας των προνυμφών κουνουπιών, στο φυσικό και στο περιαστικό σύστημα των οικισμών της περιφέρειας.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση: «Η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας για όγδοη συνεχή χρονιά εφαρμόζει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα διαχείρισης των πληθυσμών των κουνουπιών.

Η καταπολέμηση των κουνουπιών σύμφωνα με την διεθνή πρακτική στηρίζεται πρωτίστως στην εφαρμογή μέτρων διαχείρισης του περιβάλλοντος για τον περιορισμό των εστιών ανάπτυξής τους.

Οι μεγάλες βροχοπτώσεις των τελευταίων μηνών έχουν σαν αποτέλεσμα να πλημμυρίσουν μεγάλες  περιαστικές  εκτάσεις στις οποίες τα συνεργεία της Περιφέρειας παρακολουθούν την αφθονία των προνυμφών και παρεμβαίνουν όπου είναι απαραίτητο με ψεκασμούς.

Όμως ο εξαιρετικά μεγάλος αριθμός  εστιών αναπαραγωγής κουνουπιών  μέσα σε κατοικημένες περιοχές  οι οποίες έχουν  δημιουργηθεί σε κάθε σημείο με λιμνάζοντα ύδατα στις αυλές ,στις βεράντες και τους ακάλυπτους χώρους των σπιτιών (πιατάκια γλαστρών, δοχεία, βαρέλια, λεκάνες, φραγμένες υδρορροές, πεταμένα λάστιχα αυτοκινήτων, θεμέλια νεοαναγειρόμενων οικοδομών κλπ, και κάθε σημεία όπου μπορούν να λιμνάσουν νερά) είναι αδύνατον να ελεγχθούν από τα συνεργεία της Περιφέρειας.

Είναι όμως πολύ εύκολο ο κάθε πολίτης να φροντίσει για την εξάλειψη των εστιών και τον έλεγχο της αναπαραγωγής των κουνουπιών στην αυλή, στον κήπο ή την βεράντα του.

Επισημαίνουμε ότι, η αντιμετώπιση του είδους Aedes albopictus (κουνούπι τίγρης), που τα τελευταία έτη έχει εγκατασταθεί στο σύνολο σχεδόν των οικισμών της Ελλάδας, παρουσιάζει μεγάλες δυσκολίες και περιορισμούς όσον αφορά στην αποτελεσματικότητα των εκτελούμενων έργων μεγάλης κλίμακας.

Η φύση των εστιών αναπαραγωγής του οι οποίες είναι επί το πλείστον ανθρωπογενείς ,ευκαιριακές , περιορισμένης έκτασης (π.χ.πιατάκια από γλάστρες) και μεγάλης διασποράς κυρίως μέσα σε ιδιωτικούς χώρους, καθώς και η περιορισμένη δυνατότητα μετακίνησης του είδους  επιβάλλει την αντιμετώπισή του με την εξάλειψη κάθε εστίας αναπαραγωγής του από τους ίδιους τους πολίτες.»